Dzień Patrona Szkoły

Tegoroczne obchody Dnia Patrona Szkoły przybrały formę imprezy środowiskowej, na którą, ku radości organizatorów, licznie przybyli zaproszeni goście. 16 października 2016 roku na długo zapisze się w pamięci społeczności szkolnej i lokalnej jako dzień duchowej łączności z Ojcem Świętym.
Uroczystość rozpoczęła Msza Święta odprawiona o godzinie 15.00 w kościele parafialnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Ciepielowie. Tuż po jej zakończeniu uczestnicy imprezy zgromadzili się w sali gimnastycznej gimnazjum, gdzie miała miejsce dalsza część uroczystości. Tutaj wszystkich przybyłych gości ciepło powitała pani dyrektor Aneta Rozwadowska, podkreślając jak ważną dla naszej szkolnej społeczności jest osoba Jana Pawła II.
W pierwszej części spotkania uczniowie z klasy Ia, Ib, IIa, IIb, IIIb i IIIc zaprezentowali montaż słowno – muzyczny. Była to swoista dedykacja dla wszystkich zebranych, a zarazem drogowskaz..., bo dzisiejszy świat bardzo potrzebuje Bożego Miłosierdzia! Prezentację słowno – muzyczną wzbogacił przekaz multimedialny, odwołujący się do nauczania i myśli patrona naszego gimnazjum.
Następnie miało miejsce spotkanie, które już na samym początku, skłoniło wszystkich zebranych do głębokiej refleksji na temat istotnych kwestii dotyczących życia, a to za sprawą prelekcji zaproszonego gościa – Pana Sebastiana Rosłańca, współpracującego na co dzień z Hospicjum im. Małego Księcia w Lublinie. Pan Sebastian zapoznał zebranych z funkcjonowaniem ośrodka, opowiedział o swojej służbie na rzecz nieuleczalnie chorych dzieci, o rzeczach trudnych, ale jakże ważnych. Słowa naszego gościa skłoniły nas do przemyśleń na temat godności i wartości ludzkiego życia.
Najważniejszym, z perspektywy czasu wydarzeniem tego dnia był wieczorek poetycki „Miłością i sercem”. Utwory poetyckie i muzyczne zaprezentowali młodzi, wspaniali ludzie, obecni uczniowie gimnazjum, ale również absolwenci, którzy ku naszej radości jeszcze raz powrócili w mury swojej dawnej szkoły, by wspólnie z nami przeżyć niezwykłe chwile, pełne zadumy i refleksji nad tajemnicą wiary, życia, przemijania, śmierci, a także miłości Boga do człowieka i człowieka do drugiego człowieka. A wszystko to w hołdzie Janowi Pawłowi II – Patronowi naszego gimnazjum, które ukształtowało tylu wspaniałych, młodych ludzi.
Zaprezentowane utwory poprowadziły zebranych w krainę poezji Karola Wojtyły… w krainę myśli, słów, refleksji, a także utworów poświęconych Jego niezwykłej osobie. Tego wieczoru recytacje zaprezentowali absolwenci: Olga Fijałkowska, Kamil Pajączkowski, Paweł Pajączkowski, Kaja Balcerowska, Wiktoria Boroch, Iwona Maziarz, Krzysztof Jędraszek, Łukasz Skrzek, Katarzyna Gębka, Mateusz Górski, Agnieszka Skoczylas, Karolina Kozieł. Ich pełną refleksji recytację uzupełniały utwory muzyczne przygotowane przez absolwentki: Annę Korczak, Martynę Suwałę, Aleksandrę Standowicz, Aleksnadrę Szczodrą, Monikę Giemzę, Aleksandrę Gębkę, Edytę Wiśnios, Emilię Siwierską. W wieczorze poetyckim wzięli udział także obecni uczniowie z poszczególnych klas: Aleksandra Lasek, Bartłomiej Szmit, Marta Kapciak, Julia Kapciak, Zuzanna Wieczorek, Olga Rozwadowska, Hubert Nachyła oraz Natalia Nachyła, Zuzanna Tracz, Ewelina Standowicz. Całość wieczoru poetyckiego poprowadzili konferansjerzy: Julia Wiktorowska oraz Michał Markowski.
Każde wypowiedziane i wyśpiewane przez absolwentów i obecnych uczniów naszej szkoły słowa stały się dla nas powodem do kontemplacji… i wpisały się głęboko w nasze serce. My dzisiaj z dumą nosimy je w sobie, a wspólnie spędzone chwile potwierdzają, że nasi absolwenci są fantastycznymi, dorosłymi ludźmi. W swoich wypowiedziach podkreślili wielką zasługę naszej szkoły w ukształtowaniu ich serc i umysłów. Powiedzieli, że dzisiaj, po wielu latach wiedzą, że to nasze gimnazjum i nauczyciele w nim uczący ukształtowali ich  na mądrych, wrażliwych, wartościowych, a przede wszystkim dobrych ludzi.
To niecodzienne spotkanie z uczniami, ich rodzicami, absolwentami „przyjaciółmi szkoły”, zaproszonymi gośćmi na długo pozostanie w naszej pamięci, a miłe słowa, uśmiechy, życzliwe spojrzenia oraz wzruszenie widoczne na twarzach, to najlepsze podziękowanie, jakie mogliśmy otrzymać.