Dzień Patrona Szkoły
Tegoroczne obchody Dnia Patrona Szkoły przybrały formę
imprezy środowiskowej, na którą, ku radości organizatorów, licznie przybyli
zaproszeni goście. 16 października 2016 roku na długo zapisze się w pamięci
społeczności szkolnej i lokalnej jako dzień duchowej łączności z Ojcem Świętym.
Uroczystość rozpoczęła Msza Święta odprawiona o godzinie 15.00 w kościele
parafialnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Ciepielowie. Tuż po jej
zakończeniu uczestnicy imprezy zgromadzili się w sali gimnastycznej gimnazjum,
gdzie miała miejsce dalsza część uroczystości. Tutaj wszystkich przybyłych
gości ciepło powitała pani dyrektor Aneta Rozwadowska, podkreślając jak ważną
dla naszej szkolnej społeczności jest osoba Jana Pawła II.
W pierwszej części spotkania uczniowie z klasy Ia, Ib, IIa, IIb, IIIb i IIIc
zaprezentowali montaż słowno – muzyczny. Była to swoista dedykacja dla wszystkich
zebranych, a zarazem drogowskaz..., bo dzisiejszy świat bardzo potrzebuje
Bożego Miłosierdzia! Prezentację słowno – muzyczną wzbogacił przekaz
multimedialny, odwołujący się do nauczania i myśli patrona naszego gimnazjum.
Następnie miało miejsce spotkanie, które już na samym początku, skłoniło
wszystkich zebranych do głębokiej refleksji na temat istotnych kwestii
dotyczących życia, a to za sprawą prelekcji zaproszonego gościa – Pana
Sebastiana Rosłańca, współpracującego na co dzień z Hospicjum im. Małego
Księcia w Lublinie. Pan Sebastian zapoznał zebranych z funkcjonowaniem ośrodka,
opowiedział o swojej służbie na rzecz nieuleczalnie chorych dzieci, o rzeczach
trudnych, ale jakże ważnych. Słowa naszego gościa skłoniły nas do przemyśleń na
temat godności i wartości ludzkiego życia.
Najważniejszym, z perspektywy czasu wydarzeniem tego dnia był wieczorek
poetycki „Miłością i sercem”. Utwory poetyckie i muzyczne zaprezentowali
młodzi, wspaniali ludzie, obecni uczniowie gimnazjum, ale również absolwenci,
którzy ku naszej radości jeszcze raz powrócili w mury swojej dawnej szkoły, by
wspólnie z nami przeżyć niezwykłe chwile, pełne zadumy i refleksji nad
tajemnicą wiary, życia, przemijania, śmierci, a także miłości Boga do człowieka
i człowieka do drugiego człowieka. A wszystko to w hołdzie Janowi Pawłowi II –
Patronowi naszego gimnazjum, które ukształtowało tylu wspaniałych, młodych
ludzi.
Zaprezentowane utwory poprowadziły zebranych w krainę poezji Karola Wojtyły… w
krainę myśli, słów, refleksji, a także utworów poświęconych Jego niezwykłej
osobie. Tego wieczoru recytacje zaprezentowali absolwenci: Olga Fijałkowska,
Kamil Pajączkowski, Paweł Pajączkowski, Kaja Balcerowska, Wiktoria Boroch,
Iwona Maziarz, Krzysztof Jędraszek, Łukasz Skrzek, Katarzyna Gębka, Mateusz
Górski, Agnieszka Skoczylas, Karolina Kozieł. Ich pełną refleksji recytację
uzupełniały utwory muzyczne przygotowane przez absolwentki: Annę Korczak,
Martynę Suwałę, Aleksandrę Standowicz, Aleksnadrę Szczodrą, Monikę Giemzę,
Aleksandrę Gębkę, Edytę Wiśnios, Emilię Siwierską. W wieczorze poetyckim wzięli
udział także obecni uczniowie z poszczególnych klas: Aleksandra Lasek, Bartłomiej
Szmit, Marta Kapciak, Julia Kapciak, Zuzanna Wieczorek, Olga Rozwadowska,
Hubert Nachyła oraz Natalia Nachyła, Zuzanna Tracz, Ewelina Standowicz. Całość
wieczoru poetyckiego poprowadzili konferansjerzy: Julia Wiktorowska oraz Michał
Markowski.
Każde wypowiedziane i wyśpiewane przez absolwentów i obecnych uczniów naszej szkoły
słowa stały się dla nas powodem do kontemplacji… i wpisały się głęboko w nasze
serce. My dzisiaj z dumą nosimy je w sobie, a wspólnie spędzone chwile
potwierdzają, że nasi absolwenci są fantastycznymi, dorosłymi ludźmi. W swoich
wypowiedziach podkreślili wielką zasługę naszej szkoły w ukształtowaniu ich
serc i umysłów. Powiedzieli, że dzisiaj, po wielu latach wiedzą, że to nasze
gimnazjum i nauczyciele w nim uczący ukształtowali ich na mądrych, wrażliwych, wartościowych, a
przede wszystkim dobrych ludzi.
To niecodzienne spotkanie z uczniami, ich rodzicami, absolwentami „przyjaciółmi
szkoły”, zaproszonymi gośćmi na długo pozostanie w naszej pamięci, a miłe
słowa, uśmiechy, życzliwe spojrzenia oraz wzruszenie widoczne na twarzach, to
najlepsze podziękowanie, jakie mogliśmy otrzymać.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |